Saturnus en een dubbele schaduwovergang op Jupiter door de nieuwe kijker
Woopwoop! Sinds begin deze maand heb ik ein-de-lijk een echt knappe planetenkijker! Een Skywatcher Skymax 180. Ze zijn momenteel slecht leverbaar dus ik heb erg geluk gehad dat ik er op tijd bij was zodat ik hem kon gebruiken voor het Jupiter- en Saturnusseizoen dit jaar.
Na aankomst heb ik hem vrijwel meteen geïsoleerd, met hulp van Io. Afgelopen nacht heb ik hem dan eindelijk echt goed kunnen gebruiken. Er zou een dubbele schaduwovergang zijn op Jupiter en ik hoefde vandaag maar een half dagje te werken dus dat was een mooie gelegenheid om weer eens te gaan imagen! Het was alleen wel een beetje vroeg. Of moet ik zeggen : Laat?
De wekker ging om 3:15
Yikes! Dat zijn tijden dat ik vroeger uit de kroeg rolde! Nu was ik na het eten begonnen met ruimte maken in de achtertuin, en de telescoop alvast klaarzetten zodat dat niet midden in de nacht hoeft. Op deze manier kon de telescoop ook rustig op temperatuur komen (is nogal een dingetje met Maksutovs) en hoefde ik dus ‘s ochtends niet zoveel te doen.
Saturnus
Enfin, het viel me eigenlijk redelijk mee om zo vroeg op te staan. Om 3:30 stond ik buiten, en na wat gemorrel met de montering kon ik rond 4:00 starten met het imagen van Saturnus. Dit is toch best wel een beetje tegengevallen, ik ben niet superblij met dit resultaat:
Na discussie op Astroforum verwacht ik dat het de volgende keer een stuk beter zal gaan als ik mijn ADC gebruik, en kortere, véél kortere belichtingen gebruik. Ik zat nu op 30ms terwijl anderen het over belichtingen van rond de 10ms hebben… Mocht je trouwens meer willen weten over planeetfotografie, heb ik hier een inleiding geschreven.
Jupiter
Na een paar filmpjes gemaakt te hebben zag ik opeens iets heel fels in mijn ooghoek. Eindelijk kwam Jupiter achter het dak van de buren vandaan! Ik werd al helemaal blij van het onscherpe beeld door het oculair met de maantjes rond de planeetschijf. Na een snelle focuscheck begon ik met het maken van filmpjes. Ik heb 9 filmpjes gemaakt van ongeveer een minuut en de door Autostakkert! verscherpte versies achter elkaar geplakt in een gifje:
Hier word ik dan wel weer heel blij van! En kun je nagaan: Deze heb ik dus ook met te hoge belichtingstijden gemaakt dus het kan beter. Het zwarte stipje rechtsonderin is de schaduw van Ganymedes, die op het midden van de planeetbol de schaduw van Io en het bolletje dat *boep* linksonderin voor de planeet schuift, is Io zelf.
3d
Van de losse filmpjes ben ik het meest blij met deze, niet omdat hij technisch zo mooi is, maar omdat de compositie van de maantjes zo’n mooi 3d-gevoel geeft:
Al met al ben ik heel blij met mijn nieuwe planetenkanon en kan ik niet wachten tot ik weer een poging kan wagen. Zoals het er nu voorstaat denk ik op vrijdagavond, weer vanuit de voortuin. En dan dus met kortere belichtingen!
