
Kollase 2024 – Morgen gratis bier
Of ook wel: The cake is a lie (maar ik ben geen gamer). Afgelopen weekend was het weer zover: met een groepje astrogekken naar diep donker Duitsland om daar van de sterrenhemel te genieten. De weersverwachting was een week van tevoren echt waanzinnig dus ik had er Erg Veel Zin in en een waarneemlijst van heb ik jou daar gebouwd. Drie nachten waarnemen, woeiiii!

Je kan erop wachten natuurlijk: En toen werd de verwachting slechter en slechter… Tegen de tijd dat we weggingen was dat mooie vooruitzicht veranderd in “misschien af en toe een beetje helder” en zelfs wat regen! Zoals sommigen misschien weten is er in Kollase amper mobiel bereik, laat staan dat je er een beetje knap internet hebt. Je kan dus ook niet heel uitgebreid allemaal weersites gaan zitten checken en je moet het hebben van af en toe een vlaag bereik die langswaait.
Donderdag
Enfin, bij aankomst was het nog vreselijk warm en redelijk zonnig weer. Het betrok een beetje, hoewel je nog wel wat sterren kon zien af en toe. Alles wel opgebouwd want we doen net alsof we geboren optimisten zijn en wachten op het donker. Het kampvuur ging aan en de onderbroekenlol ook. Ik maakte een paar foto’s van de melkweg tussen de wolken door maar het werd niet goed genoeg om echt te gaan waarnemen en ik dook maar op tijd in bed.

En toen kon ik niet slapen. Om 2:30 er maar weer uit. De mannen zaten nog aan het kampvuur en het was gewoon helder! Of nou ja, tussen de wolken door dus. Dus dan maar waarnemen, toch? 😀 Ik trap (uiteraard!) af met Jupiter, en bezoek daarna M33 want daar is het dus redelijk helder. De anderen gaan naar bed, en ik blijf alleen doorgaan.
In dezelfde omgeving van M33 staat ook NGC750. Omdat ik tegenwoordig met Skysafari werk ipv handgeschreven lijstjes, wist ik niet meer waarom ik deze wilde bezoeken, maar het valt al snel op dat dit twee dotjes zijn, waarvan de bovenste het grootst. Blijkbaar twee vliegen in 1 klap want het kleinere deel van dit duo is NGC751.
In mijn ooghoek zie ik een oranje maansikkeltje opkomen, en ik ga op zoek naar NGC703 en NGC704. De starhop begint vanaf NGC752, heb ik die ook weer eens gezien. Ik heb mooie herinneringen aan dit enorme open cluster vanaf mijn balkonnetje ooit. Enfin, het kost wat moeite en NGC703 en NGC704 lukken niet. Ik kijk om me heen en de hemel lijkt wel een beetje melkig, zou het toch door de maan komen?
Dan maar even spelen met de meegenomen ZWO ASI 183 die ik geleend heb van mijn werk. Een mooi groot beeldveld om de planeten mee te (proberen te) imagen. Helaas gooien toch steeds overwaaiende wolken roet in het eten en wil het niet zo met de dob. Om 4:00 besluit ik er toch weer de brui aan te geven en duik weer in bed, NADAT ik mijn telescoop heb ingestopt onder een zeiltje want er zou wat regen kunnen gaan vallen.
Vrijdag

Wat ben ik blij dat ik dat gedaan heb, zeg… Want ik word om 7:00 weer wakker van een GIGA hoosbui. Gelukkig heb ik daarna nog een heel klein beetje verder geslapen. Hierna volgt uiteraard het standaard Kollase (ochtend)ritueel. Nieuw vuur maken, koffietje, nog een koffietje, eieren koken op het kampvuur, en voor je het weet is het middag en dan avond.
Ook voor deze avond was de weersverwachting zeer matig en ik verwachtte niet de telescoop te kunnen gebruiken. Morgen (zaterdag) zou het wel goed worden! Toch maar wel even alles klaargezet want je weet het nooit, en eens gebruik maken van een vlaag internetbereik om spaceweatherlive.com te checken.
Want de zon had geen kunstjes gedaan dus de kans leek me niet heel groot, maar noorderlicht in Kollase zou natuurlijk wel supervet zijn!. Een blik op spaceweather gaf inderdaad toch wat hoop. De verwachte KP was laag maar de bz was al een tijdje zuidelijk en de zonnewind redelijk snel. Dus hop naar de grens van het terrein lopen met een mooie lage horizon. En verhip! Een roze gloed aan de horizon! Nog in de schemering!

Dus eigenlijk heb ik vrijwel deze hele avond met mijn snufferd naar het noorden gestaan, fotootjes maken en kletsen met dan weer Eli, dan weer Steven, dan weer de hele groep, die ook wel kwamen kijken. Op sommige momenten was het visueel waarneembaar als verlichte verticale zuilen, soms was het even niks.



Ik heb ook nog een korte timelapse gemaakt:
Op een gegeven moment lijkt het toch wel redelijk helder te worden en mensen als Eli en Harro beginnen serieus met waarnemen. Mijn telescoop blijkt echter aan alle kanten aangedauwd en na de afgelopen brakke nacht besluit ik toch te gaan slapen want morgen wordt het kraakie. … Toch?
Zaterdag
Afijn, zaterdagochtend schijnt dan tenminste de zon. De weersverwachting is nog steeds goed en zo’n beetje iedereen doet er de hele dag alles aan om ‘s avonds zo fris en fruitig mogelijk aan de bak te gaan. Met wat gepruts met internet blijkt dat mijn auroravriendjes me ook hebben geprobeerd te bereiken om me te waarschuwen voor het noorderlicht. ZO leuk dat ze aan me gedacht hebben<3
En dan komt het moment waar we allemaal op hebben gewacht: Het wordt donker en iedereen neemt plaats achter de telescoop. Het zou nu ieder moment echt helder moeten gaan worden…
Je haalde het vast al uit de toon van dit relaas: ECHT helder werd het niet. Tussen de wolken door en weer dankzij skysafari heb ik toch nog wat leuke waarnemingen gedaan. Ik begin met M13 en M92, pruts met de paracorr, fix de collimatie weer (HOE DAN?) en loop nog eens richting het veldje in het noorden tijdens de schemering. Ik *denk* dat ik ook nu nog aurora heb gefotografeerd maar echt mooi is het niet dus ik ga niks doen met die foto’s.
Als het astrodonker is ga ik eerst maar eens buurten: Een object dat ik heel graag wilde zien was de starfish galaxy, NGC6240, maar ik had mijn telescoop precies zo neergezet dat die dan weer precies achter de bomen stond. Gelukkig mocht ik even bij Harro meekijken door zijn 56cm telescoop. Hij was redelijk goed te zien en zelfs met een detail: Hij lijkt een soort van haakje te hebben dat richting de heldere ster ernaast lijkt te wijzen. Leuk!
Vervolgens NGC6745, wat niet 1, niet 2, maar 3 stelsels in 1 zouden moeten zijn, in de vorm van een sikkel. Met 225x inderdaad een beetje krom, feller in het midden, rechts krommer en breder. Van NGC6830 heb ik geen idee waarom ik hem op de lijst heb gezet, het is een redelijk ordinaire OC. Hij doet een beetje aan een strikje denken. Zou ik een typfout gemaakt hebben? Enfin, gezien met 180x vergroting en door naar NGC7094. Een redelijk grote PN met centrale ster. Links helderder. Alleen zichtbaar met UHC met 115x vergroting.
De superman galaxy nog een keer, NGC7479. Leuk ding met 2 voorgrondsterretjes en mooie kromme boogjes. Ook waargenomen met 225x. Daarna door naar Saturnus maar poeh wat is die seeing slecht! M11 staat vrij dus daar nog even langs. Nog even wat nieuws: NGC6772. Met 85x vergroting al perifeer zichtbaar. Bij 180x valt op dat hij echt een donkerdere kern heeft en dat een helft van de ring helderder is dan de andere.
Ik heb echt geluk dat ik zoveel leuke objecten in Pegasus heb uitgezocht want dat deel van de hemel blijft vrijwel de hele avond open. Het volgende object is NGC7625, wat een ronde galaxy is met een wat onregelmatige helderheid. Ik laat iemand anders meekijken (JW? Bert?) en die denkt ook een beetje een spiraalstructuur te zien. Nu bij thuiskomst blijkt dat dat er niet in zou moeten zitten, maar toch vonden wehet allebei een heel leuk object!
NGC2 was een opdracht van Janbstar en ik weet dat ik deze in Dijkgatsbos niet heb kunnen zien (en NGC1 wel). Met 83x is er niks van te zien maar bij 181x is één van de sterretjes stiekem onderdeel van een grotere diffuse pluis.
Intussen is de bewolking nog wat verder opgerukt en ik ben zo’n beetje de enige nog die wil doorgaan. In overleg wordt het kampvuur maar weer opgestookt, en wachten we tot het weer helder wordt. Dit gebeurt helaas toch niet en om 2:30 geven we het op en gaat iedereen naar bed, allemaal nogal teleurgesteld dat die 3 kraakheldere nachten zijn gedevalueerd naar een paar half heldere momentjes.
Dus als iemand weet wie de Gerrit Hiemstra van Duitsland is, dan hoor ik het graag. Ik heb nog een appeltje met ze te schillen.

