Dijkgatsbos 19 september 2020

Dat is fijn: Voor het eerst in tijden weer helder op zaterdagavond! Hans en Klaas-Jan hadden ook wel zin om te gaan waarnemen dus hop, naar het Dijkgatsbos. Bij aankomst bleek bij de buren een enorme hoeveelheid auto’s te staan, dat belooft weinig goeds. Gelukkig maakten ze niet heel veel licht maar de muziek stoorde mij in ieder geval enorm. Noem me maar een oude knorrepot maar ik kan me echt niet concentreren met harde muziek op.

Enfin, ik was er toch en de omstandigheden waren verder goed (wel nog wat wind) dus toch maar het beste ervan maken. Ik begin met M92, spiraalbolhoop en wat mij betreft de beste bolhoop in Hercules. Met mijn nieuwe 8,8 mm oculair is het cluster beeldvullend.

Sukkeldesukkel met de strugglebus

Als het eenmaal astrodonker is ga ik door naar NGC 7448 wat ik maar een lastig ding vind. Ik zie details vlokjes dingen maar door de muziek kan ik me niet concentreren op wat ik precies zie. Grr. Het volgende target is Pegasus I maar daarvan zit de helft nog achter de bomen. Wel al de twee helderste stelsels gezien, NGC7619 en NGC7626.

Het volgende object is Abell 70 maar ik kom er niet. Ik vind het maar lastig hoe de helderheidsverschillen bij de minder heldere sterren maar heel licht zijn. (Dit stond op iets andere manier verwoord op mijn kladje :p)

In de tussentijd komt er nog een auto het terrein op rijden en stopt. Blijkt een kennis uit Purmerend te zijn die wat foto’s wilde maken. Kleine wereld.

Even wat ‘eye candy’ tussendoor: Langs NGC7331 en NGC 891. In mijn herinnering was die laatste een stuk feller maar hij zal niet stiekem diffuser geworden zijn in de tussentijd dus het zal wel aan mijn herinnering liggen.

Ik loop ook nog een rondje om wat sfeerfoto’s te maken. De pleiaden staan prachtig midden boven een ‘deuk’ in de bomenrij

Lekker obscuur wil wel

Verder met Abell 50, tip van Rem. Nou zijn de meeste Abell planetaire nevels volgens mij uitgestrekte diffuse jongens dus dat was ik aan het zoeken, maar dit bleek dan net weer een vrij normale planetary te zijn! Ik hoorde later dat ik nog wat meer moest vergroten maar mijn irritatieniveau was erg hoog op dit moment dus ik ging door naar het volgende object.

De muziek loopt ten einde en ik zwiep terug naar Pegasus I. Eerst vallen natuurlijk weer NGC 7619 en NGC7626 op maar al snel beginnen er andere stelseltjes door te schemeren. Ik moet dit vaker doen, sterrenstelselclusters waarnemen! Schetsje gemaakt van waar ik stelsels zag, achteraf blijken het NGC 7626, NGC 7619, NGC 7631, NGC 7623, IC 5309 en NGC 7611 geweest te zijn.

NGC 7678 staat prachtig gekadreerd in een vliegervormig asterisme. Ik meen perifeer wat spiraalstructuur te zien (ik schrijf op: linksdraaiend) maar zeker weten doe ik het niet. Bij controle thuis blijkt dat hij inderdaad die kant op draait maar dan weet je natuurlijk nog steeds niet of je het echt gezien hebt of dat je gewoon dit keer aan de gelukkige kant van multiple gok zat.

Arp’s in de herhaling en Mars wil niet

Ik maak ook nog uitgebreid een tekening van NGC2300 en 2776 maar al thuis blijkt dat ik die al eens eerder getekend heb dus die ga ik niet uitwerken. Wat opviel was dat de kern van NGC2300 puntvormig leek en van zijn compagnon weg leek te wijzen. Verder geen straf om deze twee opnieuw waar te nemen.

Ik had het plan gehad om Mars te fotograferen aan het eind van de avond maar de rode planeet blijft vanaf mijn waarneemplek steeds boven de rand van het bos scheren dus echt mooi rustig beeld krijg ik niet. Uiteindelijk heb ik hem maar even met de DSLR gefotografeerd 🙂

Uitendelijk heb ik Mars nog wel even visueel waargenomen, de poolkap knalde eruit maar de overige oppervlaktedetails waren lastig. Wel waren we het er allemaal over eens dat hij lang niet zo rood leek als we ons herinnerden.

Intussen was het ongeveer 1:00 en was voor mij de koek wel op. Snel opruimen en naar huis! Al met al toch weer een geslaagde avond.