Noorderlicht EN Perseïden

Ieder jaar rond 13 augustus is de piek van de Perseïden meteorenzwerm. De Perseïden is een mooie rijke zwerm waarvan je als hij goed valt gemiddeld iedere minuut een vallende ster kunt zien. Dit was zo’n jaar dat hij redelijk goed viel maar hij werd nog extra opgeleukt door de zon. De zon, hoor ik je denken? Overdag zie je toch geen meteoren? Dat klopt! Maar de zon deed in de week vóór de Perseïden een kunstje waardoor er opeens kans was op noorderlicht in de nacht van 11 op 12 en van 12 op 13 augustus.

Zo’n combinatie van noorderlicht EN perseïden is natuurlijk een dream come true. Ik moest helaas de show missen van 11 op 12 augustus ivm een belangrijke afspraak. Maar van 12 op 13 augustus leek het weer helder te gaan worden! We hadden eigenlijk niet veel hoop op aurora voor 12 op 13 want Amerika had al de volle laag gekregen en de hele dag was mijn spaceweather app aan het toeteren dat het wel KP8 was! Tsja, de kans is natuurlijk aanwezig/groot dat het is afgestorven tegen de tijd dat het bij ons donker is.

Maar toch proberen natuurlijk

Maar goed, alleen Perseïden is ook leuk dus Machiel en ik naar de Afsluitdijk, waar we hadden afgesproken met Eli en Michèl om gewoon een beetje chill perseïden te spotten, beetje kletsen, we zien wel. Zo mooi als op 11 mei zou het toch niet gaan worden. Maar bij aankomst bovenaan de dijk stond iemand al heel enthousiast te verkondigen dat het vanavond weer zou zijn. Wij zeiden nog tegen elkaar: Eerst zien en dan geloven en reden naar beneden.

En ja hoor, nog tijdens de schemering was er een roze waas te zien op de foto’s. Visueel was het op dat moment niet meer dan een vermoeden, maar nu wisten we het zeker! Er was weer poollicht.

Het barst los

Dus mild euforisch namen we plaats om rustig perseïden te kijken, terwijl de camera een timelapse in elkaar klikte. En opeens begon boven een kleine lichtkoepel een enorme beamer te vormen. Mijn eerste reactie was ‘sjonge, wie zit er nou met zo’n enorme spot te schijnen?’ Maar het was natuurlijk een opleving van het poollicht!

Al snel begonen er meer van die zuilen te vormen en van vorm en kleur te veranderen, soms kwam er één bij, soms ging er één weg. Precies in de buurt van het radiant van de Perseïden! Hier zijn wat foto’s met perseïden erbij.

Het zwakte weer even af en vervolgens begonnen er zuilen te vormen meer richting het echte noorden en het noordwesten. Volgens mij waren er 3 oplevingen waarbij we toch wel een beetje kleur konden zien (niet zoals op de foto’s) en soms echt de structuur binnen de zuilen konden zien bewegen.

In de tussentijd rommelde het op de Waddenzee: Er zat een onweerscomplex en af en toe was er een lichtflits bij. Langzaam maar zeker kwam dit dichterbij en uiteindelijk hielden we het door bewolking en moeheid rond 1:00 voor gezien. Het was immers ook een doordeweekse avond en er moest nog gewerkt worden.

Bijzonder onwaarschijnlijk

Zo hebben we uiteindelijk dus (net als velen met ons) een fantastische avond beleefd met twee astronomische hoogtepunten, en heb ik een berg foto’s kunnen maken waarvan ik van tevoren dacht dat zoveel geluk wel bijzonder onwaarschijnlijk was 🙂