Blij met tuin

We wonen nu bijna 2 maanden in ons nieuwe huis en pas nu is me opgevallen hoe ONTIGELIJK donker het hier voor stadse begrippen is! Afgelopen zaterdag wierp ik even snel een blik naar buiten toen ik de kat naar buiten gooide en zelfs zonder donkeradaptatie meende ik al de melkweg te kunnen zien. In Purmerend! Ik maakte er gauw een foto van en het is natuurlijk geen spektakel maar het IS hem wel.

In verband met een vriendje dat heel graag samen een Tom Cruise-film wilde zien (i know…) ben ik daarna binnen gaan zitten. Na de film (die zoals verwacht matig was), bleek de transparantie stukken beter geworden te zijn, maar er waren ook meer wolkenvelden waardoor een tweede foto niet ging lukken. Wel al erg blij met deze ‘ontdekking’ natuurlijk!

Gisteravond 23 oktober was het ook even een paar uurtjes helder terwijl de weersverwachting het tegengestelde zei. Ik stapte even naar buiten, zonder jas, op mijn sloffen, samen met de kat. Even kijken of ik M31 met het blote oog kan zien 🙂 In eerste instantie niet, maar als ik zo ga staan dat het licht van de buren-van-de-buren niet in mijn ogen schijnt, zie ik wel degelijk een perifeer vlekje! OMG wat is dit vet!

Snel maar even schoenen aan en de verrekijker erbij. De Arend is ook mooi te zien, en zelfs het onderste deel! Vanaf het balkon kon ik dat nooit zien, maar hier zie ik Lambda gewoon nog met het blote oog, en M11 is een goed te zien pluisje aan het eind van het mooie boogje. Van M31 zie ik met de verrekijker niet alleen de kern maar ook wat van de wat zwakkere gedeeltes. Whee! Wat nog meer?

Het is echt mooi transparant en ik twijfel nog of ik de telescoop buiten zou zetten. Jammer dat ik het niet gedaan heb, achteraf, maar goed. Ik woon hier nog wel even 🙂 Met de verrekijker bezoek ik nog M34, ik probeer M71 (lukt niet), en bekijk M27. Met de verrekijker is de weg daarheen leuker dan het object zelf 🙂 Kleerhanger, stemvork, paadje en dan heb je hem.

Ik ga op de grond liggen en doe nog een dansje in zwaan, van Sadr met zijn mooie heksenkring via Deneb probeer ik nog B168 te bekijken maar ik weet niet helemaal zeker waar die zit (te lui om atlas te pakken) en het is natuurlijk sowieso een uitdaging.  De “hulp” van de kat helpt ook niet mee: Die vindt het natuurlijk mega-gezellig om samen in de tuin te spelen, en dat nog op zijn niveau ook. 100 kopjes voor mijn armen dus. M39 vliegt nog wel door het beeld.  Ik zwiep nog even door de melkweg en geniet van de dynamiek in de hoeveelheid sterretjes die ik kan zien maar meer dan dat zit er nu even niet in.

Intens tevreden met dit gestolen uurtje voegen de kat en ik ons weer bij vriendjelief op de bank, onder een dekentje. Het zijn de kleine dingen.