Creabea-en met de EOS

Hoera, dit weekend was het dan zover! Ik zou mijn statief binnenkrijgen, en het weer zag er niet eens zo heel belabberd uit! Dus tijd om een beetje te experimenteren met de EOS op het balkon. Ik had dienst dus kon er niet op uit maar ik moest het ding toch nog wat beter leren kennen. Want het is leuk en aardig dat ik een beetje een idee heb van belichtingstijden en diafragma’s voor binnen en buiten (en ook niet meer dan een beetje een idee) maar dan ben je er nog lang niet.

Nou, dat statief, dat viel een beetje tegen. Er waren stakingen geweest bij de post en die waren dan wel voorbij, maar omdat ze een hoop in te halen hadden, hadden ze maar gewoon de bezorging van mijn pakketje verplaatst. )(Q&#(!)$!_!&*$)%@#&!) waarom denk je dat ik vraag om het op zaterdag te bezorgen!? Gelukkig ben ik op maandag ook vrij ivm een bbq op het werk en een daaraan gerelateerde vrije-dag-wisseltruuk, maar ik vind het echt slecht dat ze niet even wat laten weten. Buiten dat het natuurlijk van de zotten en hopeloos ouderwets is dat ze pakketjes bijna alleen maar tijdens kantooruren bezorgen.

Maar goed, met een kartonnen doos, een stapel boeken, een tuintafel en een dobson-telescoop kun je ook een eind komen! Dus ik het balkon op, ook met mijn andere “nieuwe” speeltje, een 7×50 japanse MP-bino van het illustere merk Binox. De 12×50 is scheel en ook nog eens niet op zijn plek te houden. Dus ik dacht, voor 15 euro en een fietstochtje naar de Purmer-Zuid, what the hell?

Mijn tevens bestelde timer-afstandsbediening was er ook nog niet, maar met wat kunst- en vliegwerk (en de immer praktische hulp van Mac) de camera aan de pc gehangen, kabeltje door het open raam, en timeren met gphoto2. Zo kon ik dan mijn eerste time lapse maken. Dus met de kartonnen constructie op de buis van de dobson gezet, en schieten maar. Ondertussen had ik dan de tijd om met de bino te spelen en te kijken of ik die een beetje beter scherp kon krijgen dan de oude.

En dat viel uiteindelijk op de sterren wel een beetje tegen. Hij ligt wel lekkerder in de hand dan de 12×50 maar helaas, helaas, er zit toch wel een afwijking in. Nou is dat misschien logisch van een Marktplaats-kijkertje en moet ik ‘m “gewoon” “even” collimeren, maar het zicht bij daglicht had wel wat hoop gegeven. En misschien ben ik gewoon teveel verwend met het kijken door luxe Swarovski kijkers.

Anyway, ik had de dobson dus al buiten staan voor als ik klaar was met fotograferen, dus om een uur of 11 besloot ik daar maar eens mee op te houden om ook de dob te kunnen gebruiken. En toen bleek dat gphoto2 blijkbaar automagisch de files alleen opslaat in het camera geheugen. Dus ik had anderhalf uur staan te schieten voor lucht. Batterij bijna leeg en natuurlijk wel een beetje teleurstelling, zowel in het feit dat het mislukt was, als in mijn eigen naïviteit dat ik *dacht* dat een command line Linux tooltje logisch zou werken. En ik was zo trots dat het kon met iets dat ik al op de PC had staan 🙁

Gelukkig had ik *nog* een batterij, dus gewoon door naar de sterren. Geprobeerd een beetje in te zoomen en scherp te stellen op Arcturus maar dat is echt hopeloos als je overal nog licht om je heen hebt. Plus, richten is ook niet heel handig met combinatie tafel, doosje en boeken. Het komt er dan op neer dat je een test shot moet maken, kijken hoe het eruitziet, en dan hopen dat je ‘m weer min of meer, ongeveer, circa op dezelfde plek weet terug te zetten. Uiteindelijk heb ik een paar foto’s met verschillende settings weten te maken van het steelpannetje van de grote beer, en een aantal van Cassiopeia, totdat het om 1 uur he-le-maal dichttrok.

Vandaag dan even een poging gedaan om foto’s te stacken en ook dat blijkt geen kattepis. Ik had voor de gein een foto van iemand anders gedownload en daar de kleurwaarden een beetje van aangepast, maar dat is leuk en aardig, maar dat is slechts een onderdeel van het gehele bewerkingsproces. Nou was ik vandaag in een nogal ‘even gauw’-modus wat je natuurlijk niet moet doen als je iets nieuws wilt leren, maar het verbaast me echt hoe user friendly sommige programma’s zijn…

Zo heb ik meerdere stacking tools geprobeerd, maar aangezien ik op Linux werk heb je daar wat extra uitdagingen. In eerste instantie probeerde ik iets dat ‘native’ op linux draaide: ImageJ. Maar daarin moet je handmatig de grootte in MB’s en in PIXELS (!) aangeven voordat je een raw bestand kunt inlezen. Wtf!? Vervolgens gezocht naar CLI tools maar dan vind je howto’s met command lines met 27 switches. Ik ga zo’n regel niet klakkeloos in Konsole rammen zonder op te zoeken wat al die dingen doen, en bovendien: is dat nou echt allemaal nodig?

Dan maar DeepSkyStacker in wine proberen. Daarvoor moest ik via één of andere omweg ook een ‘alternatieve’ DLL ofzo installeren maar dat was in ieder geval zo gevonden. Daarna kon ik DSS installeren en dat zag er in ieder geval een beetje logisch uit: Met opties zoals ‘files inlezen’ en ‘stack deze maar’. Wat je zou verwachten, dus. Maar helaas pindakaas, met mijn paar files (ik geef toe, er stonden niet heel veel sterren in) kon hij er niks meer en kreeg ik slechts een stack van 1 foto.

@_@

Nou, dan maar handmatig in GIMP. I can do this. Had een handleiding gevonden die wel redelijk bruikbaar leek dus gaan met die banaan. Alleen had ik er *even* niet aan gedacht dat de boel ook geroteerd is. Dus je kunt wel de éne laag tov de andere verslepen, maar je krijgt verder van de pool (?) gewoon toch een aardige afwijking.

Uiteindelijk heb ik een redelijk plaatje (mwah) van het steelpannetje en een (niet bewerkte) foto van Cassiopeia die meer een leuke sfeer-shot is.

Hier een kleine versie van mijn grote beer (ff op klikken):

Heb wel het één en ander geleerd natuurlijk. Ik ben terwijl ik dit schrijf een nieuwe timelapse aan het maken van de zonsondergang, dit keer met twee koffers op tafel met een boekje onder de lens.

Ook die is helaas alweer verknald omdat er aardig wat bewolking bij is gekomen en omdat er domweg enorm verschil zit in het licht vóór zonsondergang, en ná zonsondergang. Dus ik moest halverwege naar buiten om de belichtingstijd aan te passen (dat had natuurlijk ook via de CLI gekund, grrrr) en dan wordt het halverwege bewogen. Plus dat ik om één of andere reden iedere keer als ik gphoto2 gestopt heb, de camera (heel IT crowd approved) uit en weer aan moet zetten, en dan ben ik ook nog eens zo handig dat ik de tafel per ongeluk een schop gaf, aangezien ik toch al bezig was.

Ondertussen zijn de wolken aan het verdwijnen en heb ik gewoon met het handje de settings aangepast zonder gphoto2 uit te zetten, dus hopelijk kan ik nog iets van een venusondergang ipv een zonsondergang maken. En och, ook een lelijke time lapse is een time lapse.

Dit is trouwens het sfeerplaatje met Cassie: