Een komeet, bambi’s en vlokkenfeesten in maart 2024

Dat was me het weekje wel! Na maanden druilerig grijs en chagrijnig weer was het in de week van 4-10 maart eindelijk weer eens een paar x helder. Op maandag 4 maart dook ik even naar buiten om komeet 12P/Pons-Brooks te proberen. Met een verrekijker was het algauw raak, dus tóch maar even de Star Adventurer erbij gepakt. De komeet staat redelijk laag aan de westelijke horizon en gaat al snel onder dus veel subs kon ik niet maken, maar uiteindelijk toch dit resultaat:

Donderdagavond met de telescoop in de achtertuin

Donderdagavond was het weer helder, en omdat het nu duidelijk van tevoren was aangekondigd, heb ik de Intes MK69 maar buitengezet. Ik besloot het verder niet al te mal te maken want vrijdag zouden we naar Dijkgatsbos. De transparantie was deze week wel matig, ik hoopte nog dat de stevige wind het wat schoon zou blazen maar het bleef soepig. Hier is de foto door de MK69:

Vrijdag 8 maart: Dijkgatsbos

Vrijdag dan, hè hè eindelijk weer, naar het Dijkgatsbos! De laatste keer was in November, maar toen heb ik er wel poollicht gefotografeerd. Alle weerkaarten stonden op groen, alleen zou het een beetje veel waaien. Rond 20:00 zou de GRS midden voor op Jupiter staan en ik wilde natuurlijk de komeet nog proberen dus ik gooide snel een maaltijdsalade naar binnen en om 18:15 zat ik in de auto. Bij de afslag Wieringerwerf werd ik nog getuige van een prachtige fladdershow van wel duizenden (?) vogels die met zijn allen besloten op te vliegen. Wat een zwerm!

Afijn, aangekomen bij het Dijkgatsbos was Harro al gearriveerd met zijn camper en bleek dat het juist door de camper en de bomen eigenlijk heel erg meeviel met de wind! Ik zette mijn telescoop naast die van Harro en het grote collimeerfeest kon beginnen. Not. Mijn lasercollimator haperde dus het was allemaal beetje een strijd, maar uiteindelijk lukte het met de fantastische collimatietools van Roeland. Het was gezellig druk met 2 campers en meerdere oudgedienden: Klaas-Jan, Harro, Hans, RoelandM maar ook Mark was er en nog 1 of 2 (?) mensen die ik niet kende.

Bambi’s

Jupiter was toch nog niet zo heel mooi (toch nog een te warme spiegel, denk ik), dus door naar de komeet!

Die stond binnen een poep en een scheet in beeld, wat een ding joh! Knalhelder en best wel groen eigenlijk. Een vermoeden van een staart richting linksonder, wat leuk weer een wat helderdere komeet te hebben! Ik besluit de Star Adventurer met 135mm lensje nog even in een hoek van de parkeerplaats te zetten terwijl we aan het waarnemen zijn, hier het resultaat:

Ik had niet echt heel veel tijd in een waarneemlijst gestoken dus het waren vooral BAMBI’s en H400’s die ik nog ‘moest’ wat de klok sloeg. Even snel langs M42 en daarna nog eens naar M78, die heb ik geloof ik niet echt meer bekeken sinds ik hem opzocht voor de Messierlijst. Nou ja, ik vind hem eigenlijk nog steeds niet spectaculair. De NGC erboven, NGC2071, is ook perifeer te zien maar niet bijzonder.

Nog maar eens terug naar M42 en nu verzuip ik in de vlokken van het centrum. Voor ik wegging had ik gezegd: Als het de wind heel erg tegenvalt maar ik heb toch de komeet, Jupiter en M42 gezien, ben ik tevreden en met dit weerzien met M42 was ik zeker tevreden geweest!

Vlokkenfeesten

Door naar het Object van de Maand, NGC2903. In het noorden een H-alfagebiedje en daarnaast nog een klein sterretje. Harro had hem ook in beeld en had het over een vlokkenfeest, maar voor een echt vlokkenfeest moet je bij NGC4449 wezen. Wat een showpiece! Ik heb er een schetsje van gemaakt maar ik denk eigenlijk dat ik het object geen eer kan aan doen en ik heb er ook geen omgevingssterretjes bij getekend (roestig much?)… In ieder geval zie ik bij 300x vergroting een soort van rechthoekig stelsel met een ‘ovalen’ kern, maar dan in tweeën, en aan de zuidkant een soort van haak, met een ‘gat’ ertussen en aan de noordkant ook een zwakkere uitloper. Ik moet deze vaker opzoeken.

Hierna ga ik nog maar door met wat H400-stelseltjes in Canes Venatici. NGC 4800 is een rond stelseltje met een stellaire kern. Staat tussen twee sterretjes in, bekeken met 8.8 mm. NGC4111 is een mooie edge-on die iets meer door lijkt te lopen richting het zuiden, met nog een dubbelsterretje in beeld. NGC4143 is een helder ovaal ding, met een helderdere kern ongeveer 1/6 van het totaal formaat. Ik zoek me het ongans naar NGC4151, en ik denk op een gegeven moment dat ik hem heb maar als ik nu in DSL kijk, blijkt dat ik toch ergens anders naar heb zitten kijken want ik zag helemaal geen heldere kern. Deze mag overnieuw.

Op weg naar NGC4214 stuit ik nog op de silver needle galaxy, NGC4244. NGC4214 lijkt wel een beetje driehoekig, met een klont aan één van de hoeken.

Intussen begin ik het toch koud te krijgen (het was niet zo koud maar misschien had ik toch die skibroek aan moeten trekken), en sluit ik nog even af met M53 en M64. Die laatste toont heel duidelijk de donkere rand, heel apart: Soms zie ik die nauwelijks en nu was hij heel mooi zichtbaar.

Dus ik ga opruimen. Alleen Harro en Roeland blijven nog over, ik hoop dat zij niet teveel last van me gehad hebben. Op de weg terug, met groot licht, en mijn ogen nog nagloeiend van het dashboardkastje, zie ik nog een supertrage, megaheldere meteoor laag aan de zuidoostelijke hemel. Verder had ik nog niet echt meteoren gezien deze avond dus dat was een prachtige afsluiter van weer een heerlijke avond onder helaas wel een iets minder ideale hemel.