Verslagje Limburgweekend 2015 – Lichtende nachtwolken, beestjes en onverwacht 2 nachten waarnemen!

Wat was dat een superweekend! De voorspellingen waren prut, daarom had ik niet zoveel spullen bij me. Maar die voorspellingen vielen ontzettend mee en we hebben heerlijk twee nachten kunnen waarnemen.

Na een gezellige rit die zo voorbijging kwamen Marco en ik rond een uur of 10 aan bij de sterrenwacht. Omdat er nog wat regen, en sowieso een bewolkte nacht werd voorspeld had eigenlijk niemand een telescoop opgesteld, maar het werd donkerder en donkerder en maar niet bewolkt, dus er werd een verrekijker bijgehaald, en nog één, en nog één, en toch een telescoop, en toe nog één… Dus de avond begon als lekker even buiten staan wachten tot je naar binnen wordt gestuurd door de regen, maar uiteindelijk zaten of lagen we zo’n beetje allemaal in een kringetje op de grond in korte broek met de bino in onze handen. Biertje erbij, of een andere versnapering… En het bleef maar warm! Pas het laatste uur heb ik een lange broek aangetrokken.

Toen het rond een uur of 3 toch bevolkt werd uiteindelijk toch maar naar bed gegaan. We hadden onze matrasjes en matjes verspreid over de sterrenwacht, en ik lag samen met nog wat mensen in het kantoor. Goed geslapen heb ik niet, maar ik heb zeker slechter geslapen tijdens andere astroweekends. Rond achten werd ik wakker van een goede hoosbui die de temperatuur weer temperde. Na even contact met het thuisfront besloot ik toch maar eens gaan uitzoeken hoe dat koffiezetapparaat ook alweer werkt.

Al gauw bleken er meerderen wakker te zijn, of misschien heb ik ze wakker gemaakt (ik hoop het niet!). Na een paar uurtjes lamballen, ik bedoel wakker worden, zijn we met een groepje naar de Roode Beek gelopen. Beestjes bekijken, pootjebaden. Wat is dat toch een idyllische plek! Toen we terugkwamen was Tom ook gearriveerd, en even later kwam Eli er ook aan. Paar uurtjes naar de zon gekeken, en vervolgens startten de lezingen. De verhalen van Jean-Pierre heb ik helaas gemist, maar de presentatie van Tom over La Palma, was prachtig en jaloersmakend.

Daarna ben ik met Steven en Joepie wezen shoppen. Ben ik toch nog aan mijn shopquotum gekomen. Even daarna was het tijd voor mijn quiz, ik hoop dat ze hem leuk vonden. Terwijl ik de antwoorden nakeek, werd er hard gewerkt aan de barbecue, die super de luxe geregeld was. Na het eten was de prijsuitreiking, en daarna konden we ons alweer gaan voorbereiden op wat uiteindelijk een allnighter bleek te worden. Maar dat is natuurlijk niet zo moeilijk als het om 4:30 uur al licht is.

Omdat ik niet zoveel verwachtte van de weersomstandigheden en de hemel had ik alleen de Zenithstar en mijn camera meegenomen. Ik vond een mooi plekje tussen Matthijs, Roel, ArnoM en de zuidelijke horizon voor mezelf, en een plekje ten oosten van de groep voor de camera. Ik heb niet opgeschreven welke objecten ik heb waargenomen, het waren voornamelijk bekende bolhopen. Het viel me wel op hoeveel detail ik er eigenlijk nog in zag, helemaal als ik lekker vergrootte.Af en toe meespieken bij een ander, nog een beetje kletsen, de tijd vloog. Na een tijdje begon het niveau wel erg te dalen, en besloot er ook steeds meer mensen uit te scheiden met waarnemen. De Zenithstar opgeruimd, maar de camera nog even laten draaien.

Rond een uur of drie besloot ik eens wat verder de Brunsummerheide op te lopen voor wat beter zicht op het noorden. Ik verwachtte eigenlijk geen lichtende nachtwolken te zien maar het is zo zuur als je dit niet eens probeert he? Ze waren er dus wel! Gauw de rest opgetrommeld, en mijn camera meegenomen die kant op. Alleen Marco was niet onder de indruk dus die ging naar bed, maar met de rest uitgebreid staan genieten van het uitzicht.

Uiteindelijk stonden daar zo lang dat we besloten toch ook nog maar even te gaan wachten op de maansopkomst. Gezellig op het bankje gaan zitten waar we vorig jaar ook van dit schouwspel hebben genoten, alleen dan met een heel ander gezelschap. Er was nog wat discussie over waar hij dan precies zou opkomen: de een dacht heel erg richting het noorden, de ander veel meer richting het zuiden. En daar was ie dan! Precies in het midden, naast een hoogspanningsmast, een prachtig rood maansikkeltje. Voordat we het wisten was hij door de hoogspanningsmast heen gerezen. Helaas had ik alleen mijn 14 mm lens meegenomen, maar hier is een cropje.

Hierna hebben we nog wat foto’s gemaakt van onszelf als aandenken. Steven was zo grappig om de zelfontspanner op 10 foto’s te zetten, ik heb er een animated gif van gemaakt die ik al eerder heb geplaats.

Hierna was het tijd om te gaan slapen. De volgende ochtend fris weer op, opruimen en naar huis. Ik vond het een fantastisch weekend! Op naar het volgende astro uitje!

Timelapse, inclusief nockty clockty clouds: