Topnacht op de Breezanddijk, 5 Augustus 2018

Met 30 graden overdag is het natuurlijk prima weer om vooral ‘s nachts te leven 🙂 Aangezien ik nog “wat” uurtjes te compenseren had van een zeker sterrenfeestje op mijn werk, en het kraakie zou worden, toch maar weer een starparty op zondag! Eerlijk gezegd had ik bijna op het laatste moment afgeblazen want ik zat niet zo goed in mijn vel en vaak gaat dat gepaard met vallende oculairs en andere “drama’s” maar ik ben blij dat ik gewoon gegaan ben want het was weer heerlijk. We konden zelfs zonder jas waarnemen!

Ik kwam rond 22:00 aan en naast Hans, Arno-Mark en Harro stonden er ook een heleboel campers en zonsondergang-kijkers. Mij ietsje te druk zelfs maar nou ja, wie weet zou het meevallen (en dat zou het). Remko kwam iets later nog aanzetten en zo waren we compleet voor de nacht. Dit keer geen problemen met het opzetten van de telescoop (verfrissend!), en al gauw zat ik op mijn knieën naar Jupiter te kijken (met natuurlijk totaal onafgekoelde spiegel). Ondanks de suboptimale omstandigheden stond hij er erg mooi bij, de ADC deed ook zijn werk, en ik kreeg nog wat ADC-les van Harro (blijkt dat je hem in een bepaalde orientatie in je oculairhouder moet stoppen, wie bedenkt dat nou? :p).

Hierna Saturnus bekeken en die alleen al was zo ontzettend mooi dat eigenlijk de rest van de avond niet meer stuk kon. Wat een detail. Het was trouwens nog wel even priegelen met combinatie comacorrector+ADC+oculairs (ADC+CC werkt niet :() maar woeptiedoe! Met de 17.3mm delos, adc en barlow was hij het mooist. Nog ff wennen aan de nieuwe getallen met deze setup maar volgens mij kom ik dan op 150x. Nog steeds in een heerlijk breed beeldveld met lekker veel omgevingssterren (want Melkweg).

Ik heb ook nog ff een poging gemaakt om het vast te leggen, het was immers nog “licht”. Hij is niet zo scherp als de vorige maar ik ben toch best tevreden.

Intussen was het al wat donkerder geworden en je kon in ieder geval de Melkweg al een beetje zien. Ik had voor mijn waarneemlijst van ditkeer maar eens niet alleen maar kuitenbijters opgeschreven maar ook wat lekkere open clusters. Volgens DSL had ik NGC6811 nog niet gehad, dus daar eerst heen. Ik vind het een soort van kleerhangertje, met daar vlak naast een nog helderder haakje. Leuk ding. Bekeken met de 17.3mm.

NGC6819 is mijn favo van de OC’s van deze avond, een soort van pi-vorm met in de bovenhoekjes iets fellere sterretjes. Ook het mooist met de Delos. Hierna door naar NGC6791, een OC in Lyra. Een heel diffus wolkje sterrenstof, zelfs hier. Ook wel gaaf.

Ik probeer in M57 de centrale ster en de IC ernaast te zien, maar beide lukken niet. Dit was om 23:45 dus het was nog niet astrodonker. Ik denk dat het volgende maand in Kollase wel gaat lukken *duimduim*

Uit de Cosmic Challenge had ik NGC6803 en NGC6804 gehaald. NGC6803 is echt een showpiece, met flinke vergroting (300x) en UHC een mooi rond wolkje met voorgrondsterretje. NGC6804 lukt niet, en ik heb geen zin om nog meer tijd te steken in een stellaire pn, dus schroef dit en ik ga door.

Tijd voor een wat minder moeizaam object: NGC6888, het object van de maand. Deze is echt fantastisch met deze telescoop: Heel duidelijk met UHC in de Delos. Gewoon net als de gemiddelde zwart-wit-foto, inclusief wat ‘definitie’ in het wat minder heldere deel.

OK, dan nog maar wel weer een lekkere uitdaging: de footprint nevel in Zwaan. In eerste instantie dacht ik: ik zie hem niet! Maar na meer en meer en meer vergroten (425x) bleek dat een dubbelsterretje in een soort van vlieger-vormig asterisme niet een dubbelsterretje was maar een 0) vorm heeft. Wat een ontzettend leuk ding! Barlow erbij blijkt een beetje teveel van het goede, dan maar zo. Cool!

En als piece de resistance, ook uit de Cosmic Challenge (Aanrader dit boek! Ik heb hem al een jaar of 4 ofzo en nog steeds haal ik er leuke ideeen uit!), Abell 70, een planetaire nevel met een achtergrondstelseltje! De starhop is niet heel simpel maar dankzij een printje uit de Abell atlas van Reiner Vogel kwam ik er toch! Het is geen makkie deze jongen en het achtergrondstelsel lukte helaas toch niet (wel een vermoeden maar niet duidelijk genoeg), maar dat gaan we dan volgende maan ook nog maar een keer in Kollase proberen 😀

En toen was daar de maan alweer! Wat gaat de tijd toch snel als je helemaal ergens in opgaat. Ik zwiep als afsluiter de telescoop nog naar Mars, met de comacorrector verwisseld voor de ADC en woeptiedoepie, detail! Hij staat natuurlijk nog steeds erg laag, dus zelfs met ADC blijf je randjes zien, maar er was wel een driehoekige donkerdere vlek op te zien, en de boven- EN onderkant waren wat lichter dan de rest van het bolletje. Na even emmeren toch nog besloten om er een foto van te proberen te maken (sorry voor eventuele overlast, jongens!):

Tsja, het is geen NASA foto maar toch! My first Mars, baby!

Ik sluit af met het maken van een sfeershotje (natuurlijk) met de Melkweg, en na echt veel te lang opruimen (djiesis, wat een hoop troep. En alles moet weer het juiste dopje en doosje… Pfff) rijd ik om 2:23 de snelweg weer op, op weg naar mijn bedje.