Grandpre 2017, Nacht 1 (22-4). Bangelijk.

Het afgelopen weekend heb ik mogen doorbrengen in de diepdonkere Franse Ardennen, met een groep zeer fanatieke Nederlandse en Belgische astronerds. Ik mocht met Rem meerijden, heerlijk relaxed! We kwamen vrijdag vlak voor etenstijd aan. Het zou die avond niet helder worden, wat ik eigenlijk wel prettig vond: een beetje wennen aan het huisje en het gezelschap onder het genot van een lekker biertje.

Naast het bier was er ook entertainment in de vorm van een uitgebreide uitleg over astronomische filters. Eindelijk een van mijn levensvragen beantwoord, bedankt, Tom! We gingen uiteindelijk redelijk op tijd naar bed, om natuurlijk onze krachten te sparen voor de komende twee nachten, die goed tot fabeltastisch zouden worden.

Zaterdag eerst een stevige wandeling, daarna met hooggespannen verwachtingen voorbereiden op wat komen gaat!

En inderdaad, na een zeer bewolkte dag klaarde het langzaam op tijdens de schemering, volledig zoals weermedium Sixela had voorspeld. Omdat we allemaal blind op hem vertrouwd hadden, stonden de telescopen allemaal al opgebouwd op het nieuw gemaakte waarneemplafond, of in de tuin bij de gite. Terwijl het aan de horizon nog lichtblauw was, was de SQM rondom grote beer al rond de 21 gestegen.

Nou ja, dan wordt het eerste object maar M51! Zelfs tijdens de nautische schemering al spiraalarmen, en details in de begeleider. Pfoeh, dat wordt een heftig nachtje! Voor de rest van mijn waarneemlijst was het nog niet donker genoeg, dus maar eens Jupiter bezocht. Die stond er niet zo fraai bij, nog veel te laag en mijn telescoop was duidelijk ook nog niet afgekoeld. Nog even naar M108, want ook al heb ik die al een aantal keer gezien, ik had ’s middags gehoord dat daar nog veel meer aan te zien zou moeten zijn. Ik zag alleen de ‘haken’ niet, dat was dan weer jammer. Wel waren de oogjes van de uilnevel (m97) prima te zien.

Komeet Johnson stond er ook mooi bij, in een arm van Hercules. Nog geprobeerd die goed op de foto te zetten maar dat al gauw opgegeven. Hij stond er wel op, maar niet echt lekker.

Enfin, mijn eerste speciaal uitgezochte en voorbereide object: ARP 167, NGC 2672/NGC2674. Begint al meteen goed, hij staat niet in de PSA. Dan maar opgezocht met het arpboek. Dat viel me eigenlijk best mee. De essentie van de starhop staat erin. Twee stelseltjes in een driehoek van sterren, waargenomen met 6.7mm. Ik twijfelde over de observatie van het kleintje, maar na check met de foto in het arpboek bleek dat ik het goed had gezien.

Hierna M104 geschetst. Wat is dat toch een prachtstelsel. Uiteindelijk is de schets lang niet zo mooi als het in het echt is, het papier is te korrelig, en mijn scanner is stom.

Tevergeefs gezocht naar ARP 12, maar na een korte check in het arpboek blijkt dat het een bijna stellair object is. Lama.

NGC 2146. Na lang turen zie ik een puntig stelsel, met de punt richting een kluitje sterren. Waaiert uit naar boven. Mooi! Tom zegt dat er tewee sterretjes bij het puntje zitten dus het stelsel zou nog wat groter moeten zijn dan ik zie, maar ik denk niet dat ik dat zie. Ik vind het wel zo mooi dat ik mijn telefoon zou willen pakken om er een foto van te maken. Hihi, instagrammuts, hihi

Op weg naar NGC 4027, ARP 22, floepen de antennae al door het beeld. Wat een verschil met de Afsluitdijk! Ongelofelijk. Doelbewust als ik ben (kuche) ga ik netjes eerst door met zoeken naar NGC4027. Daarvan zie ik wel de kern maar de arm is lastig. Ook hier klopt mijn vermoeden van de richting wel maar ik kan het niet met zekerheid zeggen.

Dan toch de antennae maar, NGC 4038/4039, ARP 244. Hier zo makkelijk als een messier. Een gespiegelde C, aan de onderkant dikker en vlokkerig, de bovenkant wat subtieler. Wat een gaaf object!

Ik ga even warm worden in de gite (wat heerlijk toch, dat dat kan). Kopje thee, paar koekjes, en daarna weer verder. Bij terugkomst een rondje rondjes: Face-on stelsels M61, M100 en M83. Daarna wat foto’s schieten, want ondertussen begint de melkweg ook al lekker zichtbaar te worden.

Om nog even rustig mijn nachtzicht terug te ontwikkelen verzuip ik eerst even rustig in M5. Met 4.7mm bijna beeldvullend. Wat een object! Misschien wel de mooiste bolhoop, hoewel ik ook groot fan ben van M92.

De Heron dan. Tijdens achterhoekweekend niks van te zien, maar hier gemakkelijk in beeld gedraaid  en uiteindelijk waargenomen met de 6.7mm. Ik probeer hem te schetsen, maar ondertussen is alles doorweekt en als ik een foutje maak en dat probeer te gummen, komt het papier los. Hmm, laat maar dan. Ik zie wel wat rommeligheid in het lijf, en dus een kopje.

In Ophiuchus bezoek ik NGC6309, het uitroeptekenneveltje. Al een paar keer naar gezocht op de Afsluitdijk maar nooit gezien en ook hier weer een goed zichtbaar object. Het is een wat dikker uitroepteken dan ik verwacht had.

Ik heb het weer koud dus even terug naar binnen voor thee en koekjes.

Bij terugkomst de cocoonstelsels bekeken in Canes. Tjonge wat een fel stel. Prachtig met 11mm.

M51 nog een keer, maar dus nu in het echt donker, en wowie je ziet zelfs spiraalarm van de begeleider! Het laatste ‘doelbewuste’ object is NGC5897, een bolhoop in Libra. Kom ik daar ook nog eens.

Hierna volgt nog een rondje heldere Messiers, zoals M11 en zijn zuidelijkere vriendjes, en ook Saturnus komt nog in beeld (maar zwabbert alsof hij in het water ligt). Het lijkt me overbodig om die allemaal te loggen, ik heb gewoon lekker zitten cruisen tot het me te licht werd. Daarna snel de paperassen en goed draagbare spulletjes naar binnen, om nog even wat na te praten onder het genot van een koud biertje. Om 5:45 lag ik in bed. Wat een heerlijke nacht!