Een nacht om door een ringetje te halen

Terwijl het smalle maansikkeltje langzaam richting horizon zakt en de kleuren van de zonsondergang van geel via roze naar grijs transformeren, stuur ik mijn autootje richting het Noorden. In het Noorden, daar is het mooi. De weersvoorspelling is top: Excellent stargazing weather, zegt Accuweather. En dat op een zaterdagavond. Bij aankomst op de Breezanddijk is het nog redelijk licht en is er al een aardig groepje mensen verzameld. Ook staan er wat campers en helaas liggen er bootjes aangemeerd, waarvan er 1 een irritante felle lamp op de mast heeft. Er wordt niet gereageerd op onze pogingen tot contact leggen dus dit is waar we het mee moeten doen.

Terwijl het langzaam donkerder wordt zetten we de spullen op, arriveren er nog wat mensen, wordt er koffie gedronken en genieten we van Saturnus. Oh en ik mocht nog een blik werpen op Mars bij Rem. Gaaf dat je ook nu nog wat donkere details ziet op het planeetje. De seeing is dit keer ook een stuk beter dan vorige keer, Saturnus lijkt redelijk stil te liggen. Wel gaat de wind ons in de loop van de nacht steeds meer parten spelen. Maar dat komt later.

Een object dat met stip bovenaan mijn waarneemlijst staat, is NGC6369. Een interessante planetaire nevel laag in Ophiuchus. Al snel staat hij in beeld, maar ik zie niks:  het is nog niet donker genoeg. Als het wel donker genoeg is, is de wind dusdanig aangetrokken dat details zien lastig wordt.

Dan de boxnevel, een pluisje met een sterretje eronder. Al dat gepriegel in de wind vind ik maar niks, hop, M22 in beeld. Wat een aanblik weer, kanonne. Eronder staat NGC6638, een bescheidener bolhoopje.

Ik besluit M20 te schetsen, of dat had ik eigenlijk al eerder besloten, maar nu doe ik het. Weer erg leuk om te doen, al schetsend valt toch steeds meer detail op. Aan de noord-zijde is de donkere nevel B86 het duidelijkst afgetekend, en de nevel is het helderst in het noord-westen. Dan het zuidwesten en dan het oosten. Vergroting is 136x, met UHC filter.

Zojuist, na het uitwerken van de schets, bedacht ik dat het een goed idee zou zijn om hem even te vergelijken met de schets en het verhaal die onlangs in de Sky & Telescope stonden. Heel leuk om zo’n waarneming mee te beleven maar je gaat je wel klein duimpje voelen zeg….

0:00, hee, het is astronomisch donker. Ik maak even wat foto’s. Gewoon, kiekjes, niks spectaculairs. Ook is er koffie.

Hierna tijd voor een ander object met een uitroepteken ervoor: NGC7727. Ik had al op DSL gekeken wat ik ervan moest verwachten en gezien dat veel ervaren waarnemers niet veel detail zien. Imagine my surprise wanneer ik, zelfs geplaagd door de wind, al snel een spiraalarm meen te ontwaren. Ik laat Rem kijken, die ziet hem niet. Ben ik nou gek? Misschien houdt mijn hoofd me voor de gek, met dat gewapper ook. Enfin, ik maak een schetsje, zodat ik het thuis kan checken. Vergroting is 136x, geen filter gebruikt.

Hierna is het tijd om te checken of M16 en M17 er nog zijn. Ja. Ze zijn er nog. NGC 6118 lukt niet meer, Ophie is te laag gezakt. Palomar 8 laat zich ook niet zien.

Wat nu? Oh, de helixnevel, dat kan ondertussen wel! Mijn 11mm oculair zit nog in de telescoop en daarmee kijk ik er in eerste instantie finaal doorheen. Wat een joekel van een object is dat toch! Ik vind het vooral erg leuk om te zien hoeveel kleine voorgrondsterretjes erop zitten. Deze schets is met 50x vergroting en UHC filter.

Ondertussen is het omennabij de 2 uur, en ik word echt gierend gek van die wind. M24 wapppert zo mijn oculair uit, woesjjj! Jan komt bij me staan en bevestigt dat het op mijn plek wel erg heftig is, dus ik besluit te verhuizen. En wat een opluchting zeg!

Er komt nog iemand de dijk oprijden. Ber? Neeehhh toch? Dat zou wel erg mal zijn. Maar het is een andere mallerd die had besloten nog even een ritje te maken naar de Afsluitdijk om te kijken hoe het hier is. Na een halfuurtje kletsen vertrekt hij weer.

Ik ga op zoek naar de blinking planetary. Ik dacht dat ik die al een aantal keer gezien had maar vond hem niet in DSL. Dus bij deze: Wat een ROTDING. Nee hoor, maar het is een beetje vervelend dat dat stukje Zwaan net op een pagina-grens staat in mijn atlas. Maar uiteindelijk zie ik hem, door te blinken met mijn OIII-filter.

Nu ik op een beter plekje sta, besluit ik toch nog eens terug te gaan naar NGC 7727. En ook nu zie ik het armpje al vlot weer. Ik vraag dit keer Petra om bevestiging. Die ziet het ook, en ook een parapluutje rechtsbovenin. Zo’n cocktailparapluutje, besluiten we. Ik zie het heel eventjes maar niet goed genoeg om dat nog aan de schets toe te voegen.

Ondertussen flitst er af en toe iets. Arno-Mark komt er als eerste achter dat het gaat om onweer in het Noorden! Nou jaaa! Bij ons is het nog helemaal kraak!

Op advies van Jan (slavendrijver :P) bezoek ik nog wat Caldwells in Pegasus. NGC7479 is prachtig en eindelijk zie ik weer eens duidelijk de S-vorm erin. Ik maak er nog een schets van, om te vieren.

Vergroting is 136x, geen filter gebruikt.

Hierna een andere hoek: NGC7814, best groot en helder, lijkt wat onregelmatig. Als laatste NGC7457, een rond dotje.

Het is ondertussen ongeveer kwart over 3. Het gaat straks weer lichter worden. De moeheid slaat hier en daar toe, Arno-Mark heeft al opgeruimd en een aantal anderen zijn al vertrokken. Met een klein groepje doen we nog aan een NELM-bepaling in telgebied 6 in Pegasus. Een NELM is natuurlijk geen SQM, want persoonlijk, en we variëren dan ook van 5.8 tot 6.2. Maar dat is natuurlijk helemaal niet verkeerd. Best aardig, kun je wel zeggen 😉

Hierna is de koek op (en de astronomische duisternis ook), en begint iedereen op te ruimen. Supergeslaagde nacht weer! Op naar de perseidenparty, donderdag of vrijdag 😀