Leerzame prutavond

Ik post deze op 23 april, alsof het 16 april was, en het gaat ook over 16 april. Ik was die week alleen een beetje te brakkig om het te plaatsen. Er was namelijk gepartyrocked enzo.

Het was mooi weer, maar de maan was al best wel heftig aanwezig. Om toch gebruik te kunnen maken van de avond, besloot ik maar eens om het één en ander uit te proberen om de omstandigheden objectief te bepalen. Ik wilde al een tijdje de grensmagnitude met het blote oog meten, en daarnaast was ik wel benieuwd naar hoe hoog (in graden) ik nou kon kijken naar het oosten. Daarnaast dacht ik dat ik nog wel even de ET-cluster kon proberen, dat is immers een sterhoop en daarbij heb je niet zo’n last van lichtvervuiling.

Nou dat viel tegen 🙂 het was ZO een kleurrijke knalavond! Ik had eigenlijk speciaal woensdag vrij gevraagd om dinsdagavond te kunnen waarnemen maar gelukkig (?) was er woensdag iets waardoor ik sowieso ‘s middags naar het werk moest dus och, echt weg ben ik ook niet gegaan. Anyway, met de overbuurman met zijn TL-balken, de maan, en de lichten uit de stad/steden was er heel weinig te zien. Ik had op astroforum een magnitudekaartje gevonden. Ik weet niet of ik die mag gebruiken dus ik heb er maar ééntje gezocht die CC is.

Daar werd nog bij gezegd dat deep sky waarnemen eigenlijk geen zin heeft als je niet alle sterren van het steelpannetje kunt zien, en echt, in eerste instantie zag ik alleen heel zeker  Polaris, Kochab en Perkhad.

Alsnog heb ik even geprobeerd het ET-cluster te zien maar eigenlijk was dat wel wat te zwakjes… Ik heb ook voor het eerst sinds een tijd weer naar de maan gekeken, en tsja, eigenlijk moet je dat gewoon doen, als de maan te nadrukkelijk aanwezig is 🙂

Daarna heb ik geprobeerd een soort van ‘skymark’ te vinden op basis waarvan ik dan later zou kunnen kijken in Stellarium vanaf hoe hoog ik naar het oosten kon kijken. Dat was niet zo lastig: Het was 16 april 22:15 en ik kon het hele sterrenbeeld Leeuw boven het dak uit zien komen.

Dit was hoe ik het later in Stellarium vond. Blijkbaar zit ik dus aan een graad of 40. Dat is toch knap handig om te weten!

Hierna terug naar Ursa Minor. Nou, ik geloof dat ik de sterren van het pannetje wel min of meer misschien allemaal bijna gezien heb, maar echt overtuigend was het niet… Argh! Sowieso zag ik dus de drie helderste vrij zeker, maar de rest? Na een tijdje zag ik ze nèt maar werd er niet blij van.

Helaas was ik al zo ontmoedigd dat ik niet echt het kaartje erbij heb gepakt om het goed te checken. Ik wil dit in ieder geval vaker gaan doen. Moet dat ding dan toch maar printen.

Anyway, beetje teleurstellende avond dus, maar wel leerzaam. In ieder geval hoef ik de volgende keer dat de maan zo aanwezig is niet binnen te blijven want er is zeker nog meer te vergelijken!