Kort maar krachtig op de Knardijk

Zaterdagavond mooi avondje Knardijk gehad, helaas veel te kort vanwege de mist, maar toch geslaagd. Ik was een tikje zenuwachtig omdat de vorige keer zo mis liep en ik nu mijn jas kwijt bleek te zijn (hoe krijg ik het voor elkaar), maar toen de telescoop eenmaal stond en ik het eerste object in het oculair had, was het weer heerlijk. Ik had dit keer 2 nieuwigheidjes mee: een shroud, die ik donderdag samen met mijn moeder gemaakt had, en een fitness-step, als opstapje voor zenithwerk.

Aanwezig waren de andere ‘usual suspects’ : Cloudbuster, Rem, Jan, en daarnaast nog een aantal mensen die ik nog niet kende, waaronder Hugo met nog iemand, en onderaan de dijk stonden nog wat mensen maar die heb ik niet gezien/gesproken. Ik wilde veel te graag kijken!

Het eerste object was M2, op weg naar NGC7009. Wat een prachtig bolhapje is dat, zeg! Leuk beeld met die voorgrond(?)ster. Ik had per ongeluk meteen 370x vergroot (oculairs zaten niet in de koffer zoals ik dat normaal doe) en dat was smullen, zeg! En dat met niet afgekoelde spiegel… Daarna de Saturnusnevel. Eigenlijk begon iedereen zo’n beetje met dit leuke object en ik hoorde Martijn naast me zeggen ‘hee, het lijkt wel of hij nog veel meer doorloopt!’ en verhip! Bij 260x en perifeer kijken lopen de ‘ringen’ nog verder door! Later zou ik een nog veel sterker effect zien bij M76 bij Martijn (lijkt wel moulinex-haken te hebben) maar vooralsnog is dit al heerlijk beginnen zo. Wel lijkt het alsof mijn volgplatform het niet zo goed doet. En dat klopt, want mutsie von mutsestein had hem op het end staan. Nice. Cloudbuster to the rescue. Hierna gaat het een stuk beter met het volgen.

Ik besluit dat het nu dan echt tijd is voor Neptunus. Maar die is niet zo gemakkelijk als gedacht. Je verwacht toch, bij een planeet, dat hij wat helderder is, maar het lukt *net* om hem niet-stellair te krijgen. Beetje een sof. Vergeleken hierbij is Uranus dan wel weer leuker. Ietsje groter, maar nog steeds eigenlijk geen deail in te zien.

Ik maak wat foto’s want er begint wat grondmist op te trekken: prachtig om te zien!

Maar ja, bij terugkeer bij de telescoop blijkt het vocht ook daar zijn ding gedaan te hebben. Even föhnen dan maar. Ik doe een poging om IC63 bij gamma cas te bekijken maar het wil nie zo en Martijn helpt me verder uit de droom: Vergeet het maar. Nou ja. Wat dan… Oh, NGC40 dan! In eerste instantie zie ik de poolster voor de punt van het huis aan en zoek me suf. Ook blijkt mijn zoeker super beslagen te zijn, dus nog een fohnsessie. Hierna staat de planetary snel in beeld en whaa-hoe! Wat een prachtig object is dat! Dit is waarvoor ik een grotere telescoop met top-optiek en een volgplatform heb! Bij 260x lijkt het wel een baby-m51’tje: Er zitten donkere laantjes in, wat doet denken aan de spiraalarmen van het prachtige stelsel. Ook zit er een klein sterretje onder, wat dan de begeleider zou zijn. De centrale ster spat eruit. Heerlijk ^_^

De mist begint nog wat verder op te trekken en ik maak nog wat foto’s.

Bij terugkeer bij de telescoop blijkt föhnen weer nodig te zijn. Jan is al vertrokken en Martijn maakt zich ook op om het veld te verlaten. Die twee willen op zondagavond zelfs naar Friesland trekken. Enfin, ik besluit dat de dauw het gevecht dit keer ook gewonnen heeft en ga ook opbreken. Uiteindelijk reden Remko en ik rond 0:30 weg. Jammer, ik had veel langer willen kijken en veel meer willen zien. Hopelijk later deze of volgende week weer.