Kollase 2016

Kollase 2016: De ontdekking van Oetie 1 (een open cluster in Schild), de klusjeuk van Harro, Kollase’s next boy/girlband, anderhalve heldere nacht, een meteoor zo helder dat je hem door de wolken zag, burlende herten, kampvuur, noorderlicht, schommelyogavoetbal, der/die/das Kopfhörernebel Jansen einz, het vage kutobject Palomar 11, Neptunus “doen” zonder filter, en nog veel meer. Je leest het hier!

Zo lullig is dat. Aan het begin van vorige week waren de voorspellingen voor ons jaarlijkse Kollase-uitje nog superfantastique: Twee kraakheldere nachten! Hyperion opperde om alvast een dagje eerder te gaan, voor de liefhebbers. Dat klonk goed, ik ben vrij op donderdag, en Astro to kon wat eerder van zijn werk vertrekken dus plannen werden gesmeed. Helaas werden de weersvoorspellingen steeds slechter gedurende de week maar alsnog leek donderdag de beste kaarten te hebben (50/50 :/). Met een dubbel gevoel (dat nog dubbeler werd toen we bijna van de weg afspoelden rondom Hannover) kwamen we dus aan in Kollase.

Hyperion was allang gearriveerd en was gaan eten in Dannenberg met Harro en Bert, die eigenlijk naar Hohenwoos zouden gaan maar toch hadden besloten een nachtje bij ons aan te sluiten. De hemel was nog strak bewolkt, op een streep oranje in het westen na. We deden een poging om het kampvuur aan te steken, wat jammerlijk mislukte. Gelukkig was redding nabij: Daar waren Hyperion, Bert en Harro! Met goed nieuws ook nog, Bert was ervan overtuigd dat er een brede opklaring aan zat te komen. Phew!

Terwijl we bijkletsten bij het nu wel geslaagde kampvuur begonnen er langzaam steeds meer sterren tussen de wolken door te prieken. Het leek me wel leuk om een timelapse te maken, dus ik begon alvast mijn camera te prepareren. De anderen dimden het vuur en weldra konden we starten aan wat toch een allnighter zou worden!

Het waarneemverslag van deze nacht heb ik op de laptop van Marco al uitgetypt, dus dat komt hier. Of later in dit topic. Hoogtepunten waren in ieder geval Jones 1, de headphones nebula, door Harro’s nieuwste aanwinst, en IC410 in Auriga, een prachtig nevelig cluster. Ik heb ook een schets gemaakt van de Totenmanner:

Jammer genoeg bleek ik maar 1 schetsvel meegenomen te hebben dus moest het daarbij blijven qua schetsen. Daar baalde ik enorm van want ik ben ervan overtuigd dat ik in een aantal objecten meer detail zou hebben zien als ik ze had geschetst.

Ik had ’s ochtends nog op Twitter gezien dat er wat activiteit was en een kleine kans op poollicht dus had een aantal keer naar het noorden gekeken of ik wat zag. Ik meende wel een paarsige gloed te zien maar anderen waren het niet met me eens. Op een gegeven moment wilde ik het toch zeker weten dus leende een lens van Marco en zette mijn 450D op een geleend statief. Ik vond het niet overtuigend wat ik zag, dus gaf het op.

Rond 4u begon het wat lichter te worden en hielden we ermee op. Ik had ergens gelezen dat het donker zou moeten blijven tot half zes, maar daar klopte geen bal van. Enfin, nog lekker nagenieten onder het genot van een biertje. Het leek me leuk om een timelapse te maken van het ochtendgloren en wat zag ik op de eerste foto???? F.U.C.K.I.N.G. noorderlicht! WHAA! Supergaaf natuurlijk, maar ook een beetje balen dat ik eerder niet beter mijn best had gedaan, want misschien had ik ook het groene nog wel kunnen fotograferen als ik even het terrein was afgelopen en foto’s had gemaakt bij het open veld met een veel lagere horizon. Nou ja, dat bedacht ik me allemaal pas later, op het moment zelf was ik gewoon heerlijk aan het stuiteren. Poollicht, poollicht, poollicht!

Enfin, nog lekker nagekletst dus, en naar bed met een lichte (en bewolkte! XD) hemel. Ik had een slaapmasker bij me en had hem bijna niet gebruikt als Hyperion er niet over was begonnen maar ik ben blij dat ik het wel heb gedaan want ik denk dat dat toch een paar uur meer slaap heeft gebracht.

De volgende “ochtend” bestond uit koffie, kampvuur, de klusjeuk van Harro, nagenieten van de geweldige objecten die we gezien hebben, en heerlijke verse broodjes die werden gebracht door Andreas. Wat ongelofelijk lief van hem zeg!

Voordat we het wisten stonden ook de eerste andere Kollase-gangers op het veld. Even geholpen met boodschappen doen, waarbij Robbert mooi op de foto gezet is. Wat een sneaky flitspalen daar, zeg! Doen ze ergens heel even de maximumsnelheid omlaag en dan 2 meter na het bord staat een flitspaal. Schofterig.

Toen we terugkwamen van de boodschappen was bijna iedereen al gearriveerd. Fijn om jullie weer te zien! De voorspellingen voor deze nacht waren bagger dus maakten we ons op voor een avondje kampvuur, alcohol en grote verhalen. Natuurlijk konden de grote verhalen over de voorbije nacht ook niet ontbreken, en besloten we dat *alles* dat de vijf donderdag-gangers verkeerd deden, de schuld was van de moeheid van de lange nacht ervoor. Je poep stinkt? Ja, dat komt omdat ik vannacht de hele nacht heb waargenomen. Niveautje weer he 🙂 In ieder geval was de moeheid voor mij een prima excuus om al om half 12 naar bed te gaan.

Toen ik de volgende ochtend wakker werd, en met de koffiekan richting badkamer ging, bleek daar al iemand bezig te zijn! Niet veel later kwam daar Harro in zijn handdoekje uitzetten, die had alweer kluskriebels! De douchekop zat niet goed vast en hij ging het wel even fixen. Geniaal!

Langzaamaan kwam de ene na de andere slaperige/brakke kop naar buiten zetten en werd het weer een gezelligheid van jewelste. De eerste weersite-checks gaven een wat wisselend en onduidelijk beeld. In ieder geval zou het in de loop van de nacht gaan regenen en heel zondag blijven regenen, maar mogelijk zou er aan het begin van de avond nog wat gaten tussen de wolken zijn. Omdat ik natuurlijk al een fijne nacht achter de rug had, was ik optimistisch: Tussen de wolken door kun je prima M31 bekijken, en de sluiernevel 🙂 Maar eerst natuurlijk nog het heerlijke ongedwongen chillen met de billen in het gras!

Na een tijdje begon ik toch wel zin te krijgen in iets meer actie en zijn Sander, Hyperion en ik nog even een wandeling gaan maken in het omringende natuurgebied. We moesten om half 3 terug zijn en dat is maar *net* gelukt! Gelukkig maar want opperhoofd Robbert is onverbiddelijk: We moesten op tijd bij Hans-Christian zijn voor de pizza! En daar was het ook weer heerlijk, wat een mooi plekje is het toch. Dit jaar hadden ze naast kippen ook een groep ganzen, die redelijk op hol sloegen van dat stelletje malloten dat er opeens het terrein op kwam zetten.

Op het veldje was ook het een en ander aan speelmateriaal voor de kinderen van Hans-Christian te vinden, zoals een schommel, een tenttunnel, een tafelvoetbaltafel en een yoga-bal. Het duurde uiteraard niet lang voordat het schommelyogavoetbal was uitgevonden en er niet één maar twee volwassen mannen in de tenttunnel lagen. Arme kinderen….

De pizza was als vanouds weer goddelijk, en we hebben heerlijk in het zonnetje zitten eten. We konden ruim op tijd terug voor het donker. De pessimisten ruimden hun telescoop op, en de optimisten zetten ze klaar. Er was nog even tijd voor de Kollase’s next boy/girlband fotosessie, inclusief vissenmondjes (de duckface anno 2016) wat eerder leek alsof we net onthoofd waren dan dat het er erg aantrekkelijk uitzag, maar dat mag de pret niet drukken.

De schemering zette in, en warempel: het klaarde op! Het wonder! Helemaal wolkenvrij is de hemel niet geweest maar er kon toch nog voluit waargenomen worden! Als allereerste Saturnus bekeken, duidelijk op zijn retour en samen met de boomrand in beeld. Daag, Saturnus!

Het was nog niet helemaal donker, maar de gehele familie van Andreas stond bij mij in de rij om M13 te bekijken. Ik gaf een kleine tour rond de showpieces, en daarna zette ik nog wat timelapsespul klaar. Rond de tijd dat het echt donker was, waren de toeschouwers weg en ik er helemaal klaar voor.

Ik zoek M57, M27 en M13 nog een keer op, en test wat met Ionize’s 8.8 ES oculair. Mooi dingetje! Ik weet alleen niet zo goed of ik hem echt nodig heb… Soms heb ik het idee dat ik nog een vergroting mis tussen mijn 11mm en 6.7 maar zo nu zo lijkt het zo weinig te schelen… Er was toevallig niet echt een object voorhanden waarbij ik precies die vergroting mis. Nou ja, om later eens over na te denken.

Ik bezoek NGC7789, want in Cassiopeia is het helder. Wat een bjoet is het toch! Daarna even langs de Pac Man nevel, ik zie de neveligheid al zonder filter! Kanonne! Dat lukt in DGB toch echt niet. Hier mis ik (het gebeurt niet vaak) een vergroting tussen die van het 24 en het 11mm oculair.

Donderdagnacht had ik enorm genoten van NGC7027 in de (welke? Geen idee) telescoop van Harro, en aangezien die toch al op mijn lijst stond vond ik dit een mooi moment om deze op te zoeken. Grappig om het verschil te zien: donderdag was het duidelijk een scheef ruitje en nu ik hem zelf bekeek was het meer een driehoekje. Bekeken met 224x. Geen filter nodig.

Ondertussen klikte mijn camera er lustig op los, hier een loose frame van de melkweg:

Nu was het even helder in het zuiden, en ik ging op weg naar NGC6712, die stond ook op mijn waarneemlijst. Op weg daarheen ‘verdwaal’ ik en bekijk ik M16, M17 en M24 bovenop de bomenrij. Ik hoor Steem praten over B111 en aangezien ik dol ben op donkere nevels kijk ik met hem mee. Wat me echter vooral opvalt, is een klein helder kluitje op weg van M11 naar B111. Hee, grappig, het lijkt wel een open cluster, maar hij staat niet in de PSA.

Nog even met mijn eigen telescoop bekeken en vergroot tot 136x. Wat een leuk ding joh! Een soort van kluitje waar een spiraalarm-achtige streng van sterretjes vandaan loopt. Aangezien hij niet in de PSA staat concluderen we (Steem en ik) dat het om een nieuw object gaat. Ja, zo snel kan dat gaan! Oetie 1, hopseflops. Misschien moeten we hem Oetie-Steem 1 noemen, het was immers met Steem zijn telescoop.

De lucht begint ondertussen redelijk dramatisch te worden, overal behalve in het zuiden. Dus ik ga alnog (weet u nog, 2 alinea’s geleden?) naar NGC6712. Direct te detecteren, een leuk pluisje met perifeer wat afzonderlijke sterren te zien (met de 11mm).

Hierna was het zo ongeveer wel over met de pret. Je zag nog anderhalve ster tussen de bewolking door en iedereen begon zo’n beetje wel op te ruimen. EricB had het plan opgevat om een nachtwandeling te maken, en Hyperion, Steem, Roel en ik wilden wel even mee. Heel aparte ervaring, om daar zo in het pikdonker rond te lopen. Ik ben niet snel bang maar mijn nekharen stonden toch wel een beetje overeind zo. En dan was ik niet eens alleen.

Bij terugkomst was het kampvuur alweer opgestoken, de whisky/bier erbijgetrokken en stonden Ionize en Boost broodjes te bakken in de keuken. Heerlijk! Nog wat foto’s gemaakt bij het kampvuur en nog gezellig wat gedronken, eerst bij het kampvuur maar op een gegeven moment begon het dan toch echt te regenen en zijn we onder de tarp gaan zitten. Ik heb geen idee hoe laat ik naar bed ging maar het was prima zo.

De volgende ochtend was mijn roomie helaas al weg (leuk je ontmoet te hebben!), wegens vervelende zaken op het thuisfront bij Sander. Nog een laatste paar bakken koffie en tijd om op te ruimen! De terugreis schoot niet heel erg op (veel baustellen!) maar toch redelijk op tijd bij mijn lief en de poes. Wat een heerlijk weekend was dit weer! Het op donderdag al aankomen was trouwens erg geslaagd, niet alleen vanwege het heldere weer, maar ik had veel minder het gevoel dat ik moest opschieten met dat relaxen. Nu op naar La Palma!