Astronomie,  Waarneemverslagen

26 februari: Moeluk moeluk

Op dinsdag 26 februari konden we weer met een flink groepje gebruik maken van het prachtige lenteweer-in-de-winter. Ik reed rond 19:15 het terrein op, waar al de nodige auto’s stonden. Aanwezig waren Jan, Hans, Roeland, Martijn (en een vriend, Ignaz), Willem, Harro en ik zei de gek. Het beloofde een mooie nacht te worden, maar die belofte werd maar deels waargemaakt, door hier en daar wat sluierbewolking, slechte seeing (door het enorme temperatuurverschil tussen dag en nacht), dauw en de daarbij horende ronkende föhns, wat alles bij elkaar zorgde voor wisselende omstandigheden.

Deze foto laat duidelijk de lichtvervuiling (gele gloed) in het zuidwesten zien. Niet al te beste plek voor objecten daar dus!

Ik was vrij geweest overdag, dus had een mooi nieuw waarneemlijstje kunnen maken, een groter lichtscherm, en een schuurpapiertje langs het volgplatform gehaald zodat hij hopelijk minder zou tikken. Jammer genoeg was ik door de euforie van zondagnacht wellicht een tikkeltje te ambitieus geworden want er lukten een flink aantal objecten van mijn lijst helemaal niet.

Rond een uur of 8 begin ik met waarnemen, allereerst zwiep ik naar NGC2204, maar ik zie niets. Of althans, ik herken geen OC. Ik wijt het maar aan de niet goed afgekoelde optiek in combinatie met lage stand en nog afkoelende aarde… Mooi object om nog even mee te pikken op La Palma straks in april. Aan de andere kant van Canis Major bezoek ik NGC 2360, die lukt wel. Het best in de 17,3mm Delos, lijkt een beetje op een puzzelstukje. Best een groot ding, met niet heel veel sterren.

Ietsjes naar boven in Monoceros bezoek in NGC 2232, een redelijk grote OC, best in de Delos, die me een beetje doet denken aan een hand of ene vlam die uit de lucida lijkt te komen. Leuk ding! Dan op naar NGC 2251, maar eerst nog langs NGC 2254 die er in de buurt ligt. Een klein clustertje in een C-vorm. In de 11mm nog steeds een ukkie. NGC 2251 vervolgens is een langwerpig OC, bijna niet te onderscheiden van de omgeving. NGC 2215 is een droppie, de leukste van de OC’s die ik tot nu toe bekeken heb. Rijker en zwakker dan de anderen, een beetje een driehoekvorm. Best in 11mm.

Goed, nu even door naar Perseus voor wat neveltjes. Ik had NGC 1491 al eens eerder waargenomen (en geschetst), en hoopte er nog wat meer uit te halen met de grotere en betere telescoop die ik nu heb. Wel een vermoeden van meer details, maar het valt me nog tegen. Ik heb er een schetsje van gemaakt. NGC 1579, de Northern Trifid, lukt helemaal niet. Nu blijkt de hele bliksemse bende flink aangedauwd te zijn, dus de föhn komt tevoorschijn. Gelukkig dit keer wel de powerbox en alles meegenomen.

Nog even kort geprobeerd maar ik kan hem nog niet vinden dus ik ga door naar NGC 1624. Met de Delos een fluffy open clustertje. ik verwacht dat hij veel leuker wordt bij hogere vergroting maar staan de omstandigheden niet toe. Iedere ster lijkt wel een neveltje te hebben, dus ik besluit over te gaan op objecten waar geen filter voor nodig is.

Sfeerfoto’tje van later op de avond: het noorden is altijd wel OK hier.

Ik controleer de collimatie en die is nog precies hetzelfde als net na het opzetten. Dat is dan wel weer leuk!

Wat minder leuk is dat Hickson 40 niet wil. Mijn aantekeningen zeggen letterlijk: “moeluk moeluk turen turen geen prijs”. Nou schroef dat. Lekker even het Leo triplet bekijken. Op weg daarheen valt bij iota leonis een stelseltje op. Hee, die staat niet in de PSA! Maar het is best een helder ding! In de 11mm lijkt er zelfs wat detail in te zitten (aan de zuidkant wat scherper afgegrenst).  Opgezocht in Skysafari, het blijkt NGC 3666 te zijn.

Dat voedt mijn ambitie weer en ik besluit nog even een speurtochtje te houden in M44. Ik had speciaal de Cosmic Challenge meegenomen voor dit doel, wat een heel strak plan bleek te zijn. Dankzij de uitstekende kaart maar ook zeker het verhaal van Harrington kan ik al snel NGC2647 afvinken. Meer dan ‘ik zie wat’ is het niet, maar dat is beter dan ‘ik zie niks’. NGC 2624 lukt ook nog wel, maar NGC 26625 durf ik niet met zekerheid te loggen want ik durf niet met zekerheid te zeggen of ik een stelseltje heb gezien of de 3 zwakke sterretjes die ernaast staan.

M44, single shot met 135mm lens. Op deze foto zie je de (erg zwakke) stelseltjes niet, ik vraag me af of dat überhaupt zou lukken.

Als beloning voor het harde werken mogen mijn ogen nog even genieten van M64 en M3 (er was ergens een discussie over of M3 een showpiece is. Nou, als dat geen showpiece is dan eet ik mijn hoed op!*).

Ok, nog ééééééén arpje dan… Ik doe uitgebreid mijn best om Arp 5 waar te nemen in Leo (NGC3664) maar ik zie n.i.k.s., terwijl ik toch echt op de juiste plek zit. Gatver, wat een irritante waarneemlijst heb ik gemaakt! Niet zo leuk om af te sluiten met een negatieve waarneming, maar het loopt tegen half 1 en ik ben hartstikke gaar, dus ik besluit te gaan inpakken. Deze week wordt het hem denk ik niet meer, maar misschien komt er nog een nachtje dat ik het opnieuw kan proberen, al die irritante objecten 🙂

* Ik heb geen hoed.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.